Voor nog oudere geschiedenis kun je naar Al Mazamma in Ajdir rijden. Het ligt vlakbij het Radisson Blue en laat de gerestaureerde resten van de oude hoofdstad zien van het rijk Nkor dat hier ooit lag. Met wat geluk is het openluchtmuseumpje open en kun je door de poorten en gebouwen lopen.
Voor de liefhebber en de aanhouder: volg de weg naar het oosten richting Ajdir. Na de rotonde ligt aan de linkerkant een ZIZ-tankstation. Iets ervoor of iets erna sla je rechtsaf en rijd dan landinwaarts. Met wat navragen vind je zo de oude residentie van Abdelkrim al Khattabi, de grote Riffijnse leider van een eeuw terug. Hij bevocht de koloniale macht en nam o.a. dit gebouw in. Verwacht er niet teveel van, honderd jaar is een lange tijd en het wordt niet bijgehouden. Toch heeft het sfeer en wie wat weet van wat zich toen afspeelde, vindt misschien ook de oude gevangenis die in de vallei ervoor ligt interessant.
Is dit iets wat je interesseert, dan kun je nog naar Annual. Rijd via Temsamane richting Annual en zoek de Plaza de Annual. Hier is een pleintje met een plaquette gemaakt om de grote slag van 1921 te herdenken. Verder is hier niet zoveel te zien. Je kunt misschien een mooie wandeling maken bij passend weer.
Doorkijkje vanuit Abdelkrims huis.
De Spaanse gevangenis.
Op zaterdag is er markt in Imzouren. Deze markt is ouder dan het dorpje zelf en is erg groot. Hierna kun je de borden richting Beni Bouayech volgen en doorrijden via dezelfde weg naar la Kalaa al Hamra, een Spaans fort middenin het rifgebergte. Het is prachtig gerestaureerd en offreert mooie foto’s en een wandelingetje eromheen. Wanneer het zijn deuren opent, is het de rit waard. Vooralsnog kost het je een bergrit van zeker een uur om bij dichte deuren uit te komen.
La Kalaa al Hamra, het Spaanse fort landinwaarts ten oosten van Al Hoceima.
Op de terugweg kun je de route via de Barrage Abdelkrim al Khattabi nemen. Dit is een mooie weg die over een stuwmeer voert en je vervolgens door het lage gebied richting de kust voert. Tuintjes met druiven, granaatappelbomen en vijgen zijn hier verdeeld door rieten matten. Het vroegere overstromingsgebied doet lieflijk aan, zo met de zee op de achtergrond.